ตอบข้อโต้แย้ง “ไม่สนใจประกันชีวิต”

ตอบข้อโต้แย้ง “ไม่สนใจประกันชีวิต” 

ถูกต้องแล้วครับพี่ ไม่มีใครสนใจประกันชีวิตหรอก เพราะมันยังไม่จำเป็นต้องใช้ไงครับ!
.
เหมือนถังดับเพลิงที่ติดตั้งอยู่ตามอาคารนั่นแหละครับ คนเดินผ่านไปมาทุกวัน ไม่มีใครสนใจมันหรอก แต่ถ้าเมื่อไหร่เกิดเหตุเพลิงไหม้ขึ้นมา ทุกคนจะวิ่งหามันทันที จริงไหมครับ?
.
พี่บอกไม่สนใจประกันน่ะถูกแล้ว เพราะมันยังไม่เกิดเหตุวิกฤตในครอบครัวของพี่ไงครับ
.
แต่พี่ลองหลับตาวาดภาพตามผมนะครับ…
ถ้าสมมติ เมื่อวานนี้มีใครในบ้านพี่เจ็บป่วย หรือคนหารายได้เข้าบ้านต้องจากไปอย่างกระทันหัน จะเกิดอะไรขึ้น???
.
ตอนพาคนเจ็บ คนป่วยไปโรงพยาบาล
จะมีเจ้าหน้าที่ที่เคาเตอร์ถามทันทีว่า
“มารักษาตัวที่โรงพยาบาล
มีประกันไหม?”
.
ถ้าไม่มี แน่นอนครับ..
จ่ายเอง 100% !
.
ซ้ำร้ายกว่านั้น บางโรงพยาบาลยังไม่ยอมรักษาคนเจ็บนะครับ ญาติต้องหาเงินสด บัตรเครดิตมาวางเสียก่อน จึงยอมรักษา ทุลักทุเลและเสียความรู้สึกสุดๆ กับโรงพยาบาล ใช่ไหมครับ?
.
ที่งานศพ คนที่มาร่วมงานอาจถามแม่หม้ายว่า..ผู้วายชนม์ทำประกันชีวิตไว้บ้างหรือเปล่า (เขาถามด้วยความเป็นห่วง เกรงว่าลูกและภรรยาของผู้เสียชีวิตจะลำบาก เพราะเขาอาจจากโลกนี้ไปแบบค่าตัวเป็น “ศูนย์”)
.
ถึงเวลานั้น คำถามคือ
พี่จะสนใจประกันชีวิตหรือยัง?
.
แต่ ณ เวลานั้น..
สนใจ หรือ ไม่สนใจ ก็ไม่เกิดประโยชน์อันใดแล้ว
.
เพราะถึงสนใจ…ก็ทำไม่ทันแล้ว
.
สรุปแล้ว ผมอยากถามพี่ว่า
เราต้องทำประกันชีวิต ตอนสนใจทำ หรือ ไม่สนใจทำเล่าครับ?
.
วันนี้พี่จะออมเงินเพื่อสร้างหลักประกันให้ภรรยาและลูกที่วงเงิน 1 ล้าน หรือ สองล้านดีครับ
(ปิดการขายตามขั้นตอน)
.
==============
.
เจฟ ชัยยะพัส